Κυριακή πρωί στα Κελλιά Λάρνακας. Εκεί ζει. Σε ένα μικρό σπίτι που έχει φτιάξει με ένα υπέροχο κήπο. Ο πατέρας του είναι γεωργός, μαζί καλλιεργούν μια μεγάλη έκταση με παπουτσόσυκα, με βιολογικό τρόπο. Φτιάχνουν λάδι από τους ανθούς και σκοπεύουν να φτιάξουν μαρμελάδες, ακόμα και χυμό και ζωοτροφές από τα φύλλα. Μετά την κρίση συμβήκαν όλα αυτά. Ο ίδιοςπέρασε πολλά μέχρι να συνειδητοποιήσει πως η ζωή είναι πολύ πιο απλή από ό,τι την κάνουμε. Προηγήθηκε βέβαια μια δική του κρίση, που τον οδήγησε σε μια περιπλάνηση η οποία κράτησε χρόνια και είχε σαν στόχο να βρει τον εαυτό του. Έζησε σε μοναστήρια στην Ασία, κάποια στιγμή μάλιστα η δουλειά του ήταν να προσέχει τίγρεις, έκανε διαλογισμό, δοκίμασε τα όρια του και βρέθηκε αντιμέτωπος με όλες του τις φοβίες. Και όταν πια επέστρεψε πίσω στην Κύπρο η οικονομική κρίση που ερχόταν να ανατρέψει την καθημερινότητα μας για κείνον ήταν απλά ακόμα ένα βιώμα. Σήμερα είναι πια σε θέση να απολαμβάνει το παρών και να χαίρεται με τα ελάχιστα. Τις καθημερινές καλλιεργεί τα παπουτσόσυκα του και τις Κυριακές τις αφιερώνει σε ανθρώπους που μαζεύονται στον κήπο του για να κάνουν μαζί του διαλογισμό.
σκηνοθεσία: Χριστόφορος Ροδίτης
