Aρκεί να θες πολύ

Τελικά το σύμπαν συνομωτεί ή κάνει την πάπια;

images
Back to top

Στ’αλήθεια πιστεύεις πως το σύμπαν συνομωτεί; Έριξε την ερώτηση και βούλιαξε στον καναπέ της. Είχε νυχτώσει, μόλις που βλέπαμε η μία την άλλη. Δεν ήξερα τι να απαντήσω. Δεν ήξερα και τι ακριβώς πίστευα. Προσπάθησα να το αποφύγω προτρέποντας την να ανάψει κανένα φως, μην μας βαρύνει η ατμόσφαιρα και αρχίσουμε ξαφνικά τις αμπελοφιλοσοφίες. Γενικώς γελάγαμε. Πάλι καλά που γενικώς γελάγαμε σκέφτηκα, και δεν ήθελα καθόλου να πάρω την συζήτηση σε μυστήριες σκέψεις και ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις. Παρότι ο καναπές υποβοηθούσε. Όπως υποβοηθούσε και το βλέμμα της φίλης μου. Επέμενε λοιπόν. Να μάθει γιατί πήρα, πριν κάτι χρόνια, ολόκληρο αεροπλάνο και ταξίδεψα μέχρι την Βραζιλία για μια φράση. Είχε πραγματική απορία σε βαθμό που μου προκαλούσε αμηχανία. Όχι φιλενάδα, σκέφτηκα, δεν πρόκειται να σε αφήσω να μου ισοπεδώσεις μια στιγμή της ζωής μου που την κουβαλούσα περήφανα για χρόνια γιατί με έκανε να ανακτήσω τότε ένα χαμένο τσαμπουκά. Ναι ήτανε μια περίοδος που χρειαζόμουν να πιστέψω ότι το σύμπαν συνομωτούσε άμα εγώ ήθελα κάτι πάρα πολύ. Το μόνο που έμενε ήταν να συνειδητοποιήσω ποια ήταν αυτή η επιθυμία μου, για την οποία θα έβαζα ολόκληρο το σύμπαν να πλακωθεί στις συνομωσίες. Ομολογώ πως είχα ωστόσο και μια ενδόμυχη υποψία μπας κι’αυτό ήταν πολύ ρομαντικό για να είναι αληθινό, αλλά έσπευδα να εξαφανίσω αυτού του είδους τις επιφυλάξεις, λέγοντας πως έτσι κι’αλλιώς το να δείξεις εμπιστοσύνη (δηλαδή να πιστέψεις) σε κάτι ή σε κάποιον, εμπεριέχει ένα είδος ρομαντικής θεώρησης. Όχι με την έννοια του ουτοπικού, αλλά με την ύπαρξης μιας ευαισθησίας, αναγκαίας έτσι κι’αλλιώς, για να αφεθείς (και να εκθέσεις εαυτόν).

Γι’αυτή την συνομωσία του σύμπαντος πήρα λοιπόν το αεροπλάνο και ταξίδεψα μέχρι το Ρίο. Έκανα σταθμό στην Φρανκφούρτη που ήτανε θυμάμαι πολύ κρύο κι’ ύστερα προσγειώθηκα στην Κόπα Καμπάνα που ήτανε άνοιξη. Ήπια χυμό ινδοκάρυδου και χάρηκα. Κάθισα στην παραλία και χάζευα τον κόσμο που περπατούσε χορεύοντας και ησύχασα. Ξάπλωσα με τα ρούχα στην άμμο με μια μουσική σάμπας να παίζει στο βάθος και ξεχάστηκα. Κι’υστερα συνάντησα τον Κοέλο και πίστεψα. Πώς ό,τι κι’αν έκανε το σύμπαν εγώ έπρεπε ναχω μάτια και αυτιά ανοιχτά. Που σήμαινε να μάθω νάμαι ξανά διαθέσιμη στο καινούργιο. Που σήμαινε πολλά, τα οποία μου πήρε μήνες να τα κατανοήσω. Και να καταλήξω πως το μόνο που σε κλειδώνει απέναντι στο καινούργιο είναι η σιγουριά και η πεποίθηση ότι ξέρεις. Αυτή η ίδια σιγουριά που σε κάνει να σκληραίνεις αντί να μαλακώνεις γιατί μαθαίνεις τελικά να κοιτάς μόνο μέσα από τα δικά σου μάτια…Έτσι επέστρεψα από το Ριό. Με λίγο μαύρισμα στην μούρη και καθόλου μαύρο στην σκέψη. Χωρίς να ξέρω αν το σύμπαν συνομωτούσε στα αλήθεια για μένα αλλά μ’αρεσε να το πιστεύω. Και επέλεξα να το οικειοποιηθώ.

Τώρα είχα απέναντι μου ξαπλωμένη φαρδιά πλατιά την φιλενάδα να ρουφάει μια γουλιά κοκα κόλα λάιτ και να επιμένει πως όταν θέλεις κάτι το σύμπαν κάνει την πάπια. Προσωπικά μ’αρεσε που χρόνια μετά ερχόταν και με βρισκε ξανά η ίδια φράση που κάποτε μου είχε δώσει όλα τα κίνητρα του κόσμου να ψάξω να βρω τι θέλω και τι είμαι διατεθειμένη να κάνω για να το πραγματοποιήσω. Δεν μπορεί νάναι τυχάιο, σκέφτομαι. Κάνω τέτοιους περίεργους συνειρμούς συχνά. Ίσως γιατί συχνά αισθάνομαι πως οι συμπτώσεις συμβαίνουν για να μου ψυθιρίσουν κάτι στ’αυτί. Κάτι που αποκλείει το τυχαίο, χωρίς ωστόσο να το αναιρεί. Να λοιπόν που τώρα το σύμπαν ερχότανε ξανά να με βρεί μεταμφιεσμένο ωστόσο σε…πάπια. Και εγώ έμενε να πάρω θέση απέναντι σ’αυτό το αλλοπρόσαλλο πτηνό. Και ποιά ήταν τελικά η θέση μου;

Το ενδεχόμενο ότι το σύμπαν κάνει την πάπια με ηρεμούσε το ίδιο, όπως και τότε που πίστευα ακράδαντα πως συνομωτεί. Τι στο καλό; Απόρησα με τον εαυτό μου. Μα ύστερα βρήκα την άκρη και κατέληξα πως εκείνο που πραγματικά είχε σημασία, δεν ήταν το τι στο καλό κάνει το σύμπαν την ώρα που εσύ θές κάτι πάρα πολύ. Γιατί η ουσία βρίσκεται στο διατηρήσεις την ικανότητα να θές κάτι πάρα πολύ. Και να πιστέψεις με τα χίλια πως μπορείς να το πετύχεις, ό,τι κι'αν κάνει το σύμπαν εκείνη την ώρα. Κι'αμα σε πάρει χαμπάρι ότι είσαι τόσο αποφασισμένος μόνο τότε θα κάνει το κόπο να συνομωτήσει για πάρτι σου. Αλλιώς θα συνεχίσει να κάνει την πάπια...

 

Back to top