Μαρίνα Κατσαρή-Βερόνικα Αλωνεύτου

"Να ακούς μονάχα την ελπίδα"

images
Back to top

Συναντηθήκαμε μεσημέρι στο σπίτι της Βερόνικα. Το σκυλί έκοβε βόλτες στο σαλόνι, το σαντούρι κρατούσε δεσποτική θέση στο χώρο, ένα αναλόγιο, παρτιτούρες και το φως του ήλιου να μπαίνει κλεφτά. Είχε προηγηθεί το βράδυ στο σπίτι του Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου. Εκεί τις άκουσα για πρώτη φορά. Την Μαρίνα να αφηγήται παραμύθια και την Βερόνικα να την συνοδεύει με το σαντούρι της. Εντυπωσιάστηκα. Δύο κορίτσια που ψάχνουν και ψάχνονται μέσα στα παραμύθια και βρίσκουν σ’αυτά το νόημα των καιρών. Μαζί δημιούργησαν την ομάδα «Παραμυθίες».  Η Μαρίνα ήταν νηπιαγωγός αλλά παραιτήθηκε από την δουλειά της. Η Βερόνικα σπούδασε μουσική, κάποια στιγμή τα παράτησε όλα για να μάθει το μοναδικό όργανο που ένιωθε πως της μιλούσε κατευθείαν στην καρδιά. Ο δάσκαλος της όμως της έμαθε πολύ περισσότερα από το να παίζει σαντούρι. Της έμαθε να υπερβαίνει τα όρια της και να μην φοβάται να εκτεθεί προκειμένου να υπερασπιστεί την αλήθεια της. Μου αφηγούνται το παραμύθι με τις Ποντικίνες. Και ύστερα εκείνο του Βεζύρη. Και ύστερα μου περιγράφουν πώς αυτά τα παραμύθια αγγίζουν το κοινό τους, τα παιδιά, τους ενήλικες, τους ηλικιωμένους... Παραμύθια που μιλάνε για τις αλήθειες της ζωής, για την δύναμη του ανθρώπου, για την ελπίδα. «Είναι ο δικός μας τρόπος να επαναστατήσουμε σ’αυτό που συμβαίνει γύρω  μας» λέει η Μαρίνα λίγο πριν αρχίζει η Βερόνικα να μας τραγουδά ένα αγγελικό τραγούδι.  

σκηνοθεσία: Χριστόφορος Ροδίτης

Back to top